در سال‌های اخیر نمایش شخصیت‌های رنگین‌کمانی و دگرباش در مجموعه‌های تلویزیونی افزایش یافته است، موسسه تحقیقات رسانه گلاد (GLAAD) از ده سال پیش تاکنون هر ساله با بررسی برنامه‌های تلویزیونی در آمریکا گزارشی را در این زمینه منتشر می‌کند. در آخرین گزارش این سازمان درباره حضور و نمود شخصیت‌های دوجنسگرا در برنامه‌های تلویزیونی آمار و گزارش جالبی داده شده است.  

از میان ۲۷۱ شخصیت رنگین کمانی و دگرباش که حضوری مقطعی و یا  مستمر در مجموعه‌های تلویزیونی شبکه‌های ماهواره‌ای، تلویزیون‌های کابلی و شبکه‌های سراسری دارند، ۷۶ نفر دوجنسگرا معادل ۲۸٪ این افراد حضور داشته اند که شامل ۵۳ زن و ۲۳ مرد بوده اند. از بین سه دسته برنامه متفاوتی که مورد ارزیابی قرار گرفت، دوجنسگرایان در مجموعه‌های تلویزیونی تلویزیون‌های کابلی بیشتر نمایش داده شده‌اند.
با اینکه در سال‌های اخیر تعداد شخصیت‌های دوجنسگرا در تلویزیون افزایش یافته، همچنان باید به نوع نمایش و حضور این شخصیت‌ها در این رسانه‌ توجه کنیم. این شخصیت‌ها غیرقابل اعتماد و مستعد خیانت و یا بی‌اخلاق  به تصویر کشیده شده‌اند. آنها از سکس و برقراری رابطه جنسی به عنوان یک وسیله ابزاری استفاده می‌کنند یا توانایی ایجاد روابط حقیقی را ندارند و متمایل به بروز رفتارهای خود مخرب هستند.
در این برنامه‌ها تنها در نماهایی کوتاه به گرایش یک شخصیت به بیش از یک جنس اشاره می‌شود و در باقی قسمت‌ها به ندرت به این موضوع اشاره می‌شود.
اخیراً شاهد یک جهش بزرگ در تعداد شخصیت‌های مرد دوجنسگرا بوده‌ایم اما متأسفانه بسیاری از آنها در چارچوب همین کلیشه‌های رایج علیه دوجنسگرایان ترسیم شده و نقش‌آفرینی کرده‌اند. از جمله این شخصیت‌ها،  سیروس هنستریج (Cyrus Henstridge) در مجموعه تلویزیونی  اعضای خانواده سلطنتی (The Royals)  که در فصل گذشته این مجموعه تلویزیونی یکی از اعضای مجلس را گمراه کرد و سپس با تهدید او را وادار به کمک کردن به ملکه کرد،  تایلر در مجموعه تلویزیونی آمریکایی آقای ربات (Mr. Robot) که با یک منشی مرد می‌خوابد تا بتواند یک نرم افزار جاسوسی روی تلفن او نصب کند؛ و روابط جنسی چمبرلین مایلوس کوربت (Chamberlain Milus Corbett) در مجموعه تلویزیونی جلاد حرامزاده (The Bastard Executioner)  شبکه FX به عنوان راهی برای افزایش قدرت او به تصویر کشیده شده است.

در سال‌های اخیر نمایش زنان دوجنسگرا با معرفی شخصیت‌هایی چون کلی (Callie)  در مجموعه تلویزیونی آناتومی  گری (Grey’s Anatomy) و برِنا در مجموعه تلویزیونی در جستجوی زندگی (Chasing Life)  به عنوان افرادی که تمایلات جنسی فقط بخشی از زندگی آنها را در بر گرفته، بهتر شده است.

آنچه که در تلویزیون به عنوان دوجنسگرایی به تصویر کشیده شده است،  در زندگی واقعی تاثیر دارد، هر چند که دوجنسگرایان اکثریت جامعه رنگین کمانی و دگرباشان را تشکیل می دهند، کمتر از همجنسگرایانی با وضعیت مشابه ممکن است که برای معشوق‌شان آشکارسازی کرده باشند، چون هویت آنها بطور مداوم به اشتباه یا به عنوان سردرگمی، یک دروغ و یا ساختگی و بیش از اندازه به دنبال رابطه جنسی تصویر می‌شود.

چنانکه استراتژیست رسانه در گلاد و مدافع دوجنسگرایی، الکساندرا بولرز(Alexandra Bolles) می‌گوید: « تداوم این کلیشه‌ها این حقیقت را که دوجنسگرایی یک گرایش واقعی است و دوجنسگرایان حق دارند که برابر و عادلانه با آنها رفتار شود را زیر سئوال می‌برد.»