نشریه دوجنسگرایی به عنوان یک نشریه علمی پژوهشی دانشگاهی از سال ۲۰۰۰ در آمریکا منتشر شده است. گروهی از نویسندگان این نشریه در سال  ۲۰۱۳ راهنمایی را برای پژوهش و نگارش با احترام به حقوق دوجنسگرایان و با الهام از راهنمای مشابهی که پیش از این برای نگارش درباره ترنس‌سکشوال ها نوشته شده بود، ارائه کردند. البته این نویسندگان تأکید دارند که این راهنما باید با توجه به زمینه‌های فرهنگی بازبینی شود اما بسیاری از اصول آن درباره سایر گروه های ال جیبی تی و به طور کلی گروه های به حاشیه رانده شده نیز صادق است.

این راهنما بر مبنای چهار اصل کلیدی طراحی شده است:

1.  مشاهده پذیر کردن دوجنسگرایان و عدم بازتولید این  دوگانه که همه افراد یا دگرجنسگرا هستند یا همجنسگرا و صحبت کردن از دوجنسگراستیزی در کنار همجنسگراستیزی،
2.  نشان دادن تنوع گفتمانی و تنوع سبک زندگی در بین دوجنس‌گرایان و پرهیز از یکسان‌سازی همه آن ها
3. توجه به ضرورت انعکاس موقعیت نویسنده متن نسبت به موضوع پژوهش و تاثیر احتمالی آن بر روند پژوهش مانند هر پژوهش دیگری
4. توجه به نظرات و علایق و نیازهای دوجنس‌گرایان در انتخاب موضوعات پژوهش‌های اعضای این جامعه و مسوولیت‌پذیری پژوهشگران در انتخاب موضوعاتی که فقط مورد علاقه خودشان نیست.

بر مبنای این اصول، نویسندگان راهنمای زیر را ارائه می کنند:

1.  دوجنسگرایان را از گروه های دیگر جدا کنید: اگر درباره گروه بزرگتری که شامل دوجنسگرایان نیز می شود، تحقیق می کنید یا می نویسید دوجنسگرایان را زیر مجموعه گروه های دیگر (مثلاً همجنسگرایان) قرار ندهید و فرض نکنید که مسائل برای همه افراد ال جی بی، یا ال جی بی تی و جامعه رنگین‌کمانی یکسان است.
2. از محو کردن دوجنسگرایان بپرهیزید: در محو دوجنس‌گرایان مشارکت نکنید یا مشاهده ناپذیری دوجنسگرایان را با پژوهش یا نگارش با هدف ضمنی یا آشکار پرسشی درباره وجود “واقعی” دوجنسگرایان یا اشکالی از دوجنس‌گرایی، بازتولید نکنید.
3.  در تفسیر محتاط باشید: فکر نکنید که سئوال درباره علت دوجنس گرایی بیش از طرح پرسش در مورد علت دگرجنس‌گرایی، همجنس‌گرایی یا هر   گرایش جنسی دیگری مرتبط، جذاب یا مفید است.
4. از “دیگری سازی” پرهیز کنید: از بازنمایی معمول دوجنسگرایان به عنوان آن دیگران جذاب و عجیب و غریب، غیر معمول و دلربا بپرهیزید.
5.  از انتقادات غیر منصفانه بپرهیزید: از این ادعای معمول بپرهیزید که “دوجنسگرایان گروهی هستند که تصور می کنند رادیکال هستند، در حالیکه این گونه نیست”. همه دوجنس‌گرایان به دنبال این نیستند که رادیکال یا کوئیر باشند و درک های بسیار متفاوتی درباره چیستی دوجنس‌گرایی وجود دارد. به عنوان نمونه برخی از علاقه به هر دو جنس مرد و زن صحبت می کنند، برخی از علاقه به مردم فارغ از جنیست شان و برخی تعمداً این ایده را که افرادی که به آن ها علاقه مند می شود یا مرد هستند یا زن، به چالش می کشند.
6.  گوناگونی را در نظر بگیرید: تنوع تجربه ها را در میان دوجنس‌گرایان و اجتماعات دوجنس‌گرایان در نظر بگیرید. فرض نکنید که آنچه که درباره یک فرد، گروه یا اجتماع صدق می کند، درباره همه درست است. درباره دوجنس‌گرایی یا “این دوجنس‌گرایی مشخص” طوری ننویسید که انگار تنها یک نوع دوجنس‌گرا یا یک نوع تجربه دوجنس‌گرایی وجود دارد. به ویژه، به اثرات متقابل و همزمان مفاهیمی چون جنسیت، نژاد، فرهنگ، مذهب، طبقه اجتماعی، سن، نسل، توانایی‌ها، مکان جغرافیایی، شکل بدن و دیگر جنبه های اجتماعی و تاریخی که بر شیوه های تجربه و فهم علاقه به بیش از یک جنس اثر می گذارد، آگاه باشید. اگر دوجنس‌گرا یا همه‌جنس‌گرا نیستید، از افتادن در دام این پیش‌داوری که همه دوجنسگرایان مانند آنهایی هستند که با آن ها گفتگو کرده اید بپرهیزید. اگر خودتان دوجنسگرا هستید، از   این تصور که همه دوجنس‌گرایان مانند شما هستند، بپرهیزید.  تجربیات دیگری همیشه برای استفاده به عنوان معیاری برای سنجش  و درک  تجربه های خودتان مفید نیست.
7. با موضوع از نزدیک آشنا شوید: مطمئن شوید که قبل از شروع نوشتن و پژوهش با اجتماعات دوجنسگرایان و گفتگوهایشان آشنا شده‌اید. اگر عضوی از این اجتماعات و یا در معرض این گفتگوها نیستید، همکاری پژوهشگران یا راهنمایی افرادی که عضو این گروه ها هستند را جدی بگیرید و زمان کافی را برای بدست آوردن این آشنایی، پیش از شروع کارتان صرف کنید. به یاد داشته باشید که موضوع کار شما‌« انسان‌ها » هستند و نه نمایشگاه ها و کتاب های مرجع. توضیح دهید که چه کسی هستید، روشی برای ارتباط افراد با موسسه یا خودتان اعلام کنید و موضوع تحقیق را به روشنی بیان کنید. اگر افراد راحت نیستند شما را در جمع دوجنسگراها و همه‌جنس‌گراها بپذیرند، به انتخاب آنها احترام بگذارید. آن ها بیش از شما به بودن در این مکان‌ها و اجتماعات نیاز داشته باشند.
8.  مسئولیت پذیر باشید: اطمینان حاصل کنید که کارتان به درد افرادی می خورد که می‌خواهید بازنمایی شان  کنید. قبل از شروع کارتان از آن ها بپرسید چه پرسش‌هایی برایشان اهمیت دارد و به سادگی کارهایی را انجام ندهید که پیش از این انجام شده اند. خوب است که به مشارکت کنندگان این شانس را بدهید که درباره پژوهش نظر بدهند و به افراد و سازمان‌هایی که آنها را نمایندگی می کنید، بازخورد دهید. از افراد و اجتماعات دوجنسگرا و همه‌جنس‌گرا دعوت کنید که در کار شما مشارکت کنند و از وقت و انرژی ای که می گذارند استقبال کنید.
9.  باز باشید: کارتان را به سادگی هدایت کنید و مطمئن شوید که روش کار شما می‌تواند به راحتی آموخته شود. شما درباره تجربیات افرادی که درباره شان می نویسید و تحقیق می کنید، “متخصص” نیستید، آنها متخصص تجربیاتشان هستند. تلاش کنید از پیش‌داوری درباره آنچه که خواهید یافت بپرهیزید و درباره پیش فرض هایی که حتماً دارید، خودآگاه باشید. آماده به چالش کشیدن این پیش فرض ها هم باشید!
10.  نابرابری قدرت را منعکس کنید: موقعیت خودتان را نسبت به افرادی که درباره شان می نویسید یا تحقیق می کنید، منعکس کنید. به راحتی و آشکارا توضیح دهید به عنوان پژوهش‌گر، یا “پژوهشگر متخصص” و احتمالاً به عنوان عضو حقوق‌بگیر یک موسسه یا برخوردار از حمایت آن، در مورد شکل دادن به تفسیرها و نتیجه گیری هایتان و همین‌طور تصمیم گیری درباره اطلاعاتی که منتشر می کنید، دقیقاً چه قدرت و نقشی دارید؟ فکر کنید که چرا به این حوزه علاقه مندید و سهم‌تان در آن چیست. چگونه ممکن است این‌ها بر اینکه چگونه سئوال می پرسید، افراد را می بینید، پژوهش را پیش می‌برید و می نویسید و منتشر می کنید تأثیر بگذارد؟ اثر همه این ها بر روی افرادی که بازنمایی‌شان می کنید چیست؟ راههای جایگیزین را در نظر بگیرید و مطمئن باشید که درباره این موضوعات با اجتماعاتی که درباره شان می‌نویسد و در نوشته تان باز هستید.
11.  درباره پیش زمینه‌های ذهنی‌تان آگاه باشید: پیش زمینه ای که افراد دارند، نقش مشخصی در محتوای آنچه که می‌گویند و هم روش طرح آن دارد. برای مثال، افراد ممکن است درباره در یک برنامه برگزار شده توسط یک انجمن، در کنار شریک جنسی‌شان، یا در ملاقات با یک پژوهش‌گر غیر دوجنسگرا که قبلاً هرگز ملاقات نکرده اند، در مورد دوجنسگرایی کاملاً متفاوت صحبت کنند. جمله ها را از پیش زمینه شان جدا نکنید یا تصور نکنید که آنها تمام آنچه را که یک شخص درباره دوجنسگرایی می فهمد یا بیان می کند، انعکاس می دهند.
12. عضویت در گروه های دیگر را پیش فرض نگیرید: همه دوجنس‌گراها عضو گروه های دیگر نیز نیستند. پیش فرض های معمول این است که همه دوجنسگراها در رابطه‌های موازی، سفیدپوست، دارای تحصیلات دانشگاهی یا راحت و آشنا با اصطلاحات دانشگاهی، آشکارا دوجنسگرا، با برچسب دوجنسگرا راحت، دارای عقاید سیاسی یکسان، حاضر در گروه‌های LGBT هستند، با گروه‌های دوجنس‌گرا رفت و آمد می‌کنند و علاقه مندند که به پرسش های شما و سایر پژوهشگران پاسخ دهند.
13. به نحوه استفاده از کلمات و زبان احترام بگذارید: از برچسب ها و اصطلاحاتی استفاده کنید که افرادی که درباره شان می نویسید یا تحقیق می کنید خودشان استفاده می‌کنند. اطمینان حاصل کنید که زبانشان را به اشتباه بازنمایی نمی کنید، برای مثال، از فاصله گذاری بین کلمه دو-جنس‌گرا یا دو-جنس‌گرایی  یا اضافه کردن “سکشوال” وقتی فرد تنها از کلمه “بای” استفاده می کند بپرهیزید. باور داشته باشید که افرادی که به بیش از یک جنس علاقمند می شوند ممکن است اصلاً از برچسبی استفاده نکنند یا از برچسب های دیگری جز دوجنس‌گرایی استفاده کنند، برای مثال: همه‌جنس‌گرا (پان سکشوال، امنی سکشوال)، کوئیر، گی. گاهی هم ممکن است این برچسب ها را در کنار دوجنس‌گرا یا بدون آن استفاده کنند . مثلاً برخی لزبین ها از برچسب گی هم برای خودشان استفاده می کنند و برخی مخالف استفاده این کلمه هستند.
14. خودتان را جای آن ها بگذارید: تصور کنید که اگر به همان شیوه ای که شما قصد دارید تحقیق کنید یا بنویسید، خودتان یا گروه تان مورد مطالعه قرار می گرفت یا در موردتان می نوشتند چه احساسی داشتید .
15.  درباره پژوهشگران پیش فرض نداشته باشید: این پیش فرض که همه پژوهشگران دیگری که درباره دوجنس‌گرایی نوشته اند خودشان هم دوجنسگرا هستند – یا نیستند- درست نیست. این  پیش فرض که دوجنسگراها خودشان پیشینه دانشگاهی ندارند یا درگیر نوشتن و تحقیق نیستند هم درست نیست. تصور نکنید پژوهشگرانی که خودشان دوجنسگرا هستند در مقایسه با دیگران کمتر یا بیشتر قابل اعتماد و بنابراین انتقادپذیر ترند.

Barker, Meg & others (2012)Guidelines for Researching and Writing About Bisexuality, Journal of Bisexuality, 12:3, 376-392.