۲۵ نوامبر : خشونت علیه زنان دوجنسگرا
تنها چند روز از ۲۵ نوامبر روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان می‌گذرد. به همین مناسبت ترجمه مقاله‌‌ای از سایت Advocate مروج را که چند ماه پیش در ابتدای هفته مشاهده‌پذیری دوجنسگرایان نوشته شده را با هم می‌خوانیم.
چرا به هفته مشاهده پذیری دوجنسگرایان نیاز داریم؟ لیندزی کیرهام بخشی از هفته مشاهده‌پذیری دوجنسگرایان باید به بحث در این باره اختصاص داده شود که چه طور زنان دوجنسگرا بیش از سایر زنان مورد خشونت قرار می‌گیرند. خشونت علیه زنان دوجنسگرا بسیار رایج است اما این خشونت قابل مشاهده نیست. حتی بیشتر فعالین حقوق دگرباشان جنسی و رنگین کمانی‌ها و فعالین مبارزه با آزار جنسی هم از آمارهایی که نشان می‌دهد زنان دوجنسگرا بیش از سایر زنان در معرض تجاوزند، مطلع نیستند.
در حالیکه زنان دگرجنسگرا ۱۷ درصد و زنان همجنسگرا ۱۳ درصد در معرض تجاوز هستند، زنان دوجنسگرا ۴۶ درصد در خطر تجاوز هستند. به عبارت دیگر زنان دوجنسگرا سه برابر زنان دیگر احتمال دارد که مورد تجاوز قرار بگیرند. همچنین زنان دوجنسگرا بیش از زنان دگرجنسگرا و همجنسگرا امکان دارد که مورد آزار جنسی، خشونت و تعقیب توسط شریک جنسی قرار بگیرند.
علاوه بر این زنان دوجنسگرایی که از خشونت جان سالم به در برده‌اند، کمترین حمایت عاطفی را بعد از خشونت و بیشترین میزان افسردگی و فشارهای روانی بعد از تجاوز را تجربه می‌کنند و زمانی که از مجاری رسمی مانند مراکز مداخله در بحران تجاوز، مشاوران، پلیس و درمانگران درخواست کمک می‌کنند منفی‌ترین تجربه‌‌ها را دارند. دلایل پیچیده‌ای برای این تفاوت‌های فاحش آماری وجود دارد، اما ساده‌ترین دلیل این است که زنان دوجنسگرا در فرهنگ و رسانه‌ها «سکسی‌تر» تلقی می‌شوند، درباره آنها فانتزی‌های جنسی قوی‌تری وجود دارد و به راحتی به کالای جنسی تقلیل داده می‌شوند.
این تصورات قالبی رواج دارد که زنان دوجنسگرا هرزه هستند، وانمود می‌کنند که دوجنسگرا هستند تا جلب توجه کنند و همیشه به دنبال رابطه جنسی (به خصوص) رابطه سه نفره هستند. اساساً زنان دوجنسگرا نه به صورت انسان بلکه به صورت اشیای جنسی‌ای دیده می‌شوند که همیشه به دنبال ارضای فانتزی‌های جنسی فیلم‌های پورن هستند. رضایت آنها اهمیتی ندارد، به دلیل اینکه هویت دوجنسگرا داشتن مستقیماً منتج به رضایت برای رابطه با هر کسی که ممکن است به رابطه با این زنان علاقه‌مند باشد، تلقی می‌شود.
علاوه براین، زنان دوجنسگرا ممکن است قربانی آنچه که تجاوز «اصلاح کننده» نامیده می‌شود باشند، خشونت ناشی از نفرتی که در مرحله عمل، معمولاً فرد به دلیل گرایش یا هویت جنسی‌اش مورد تجاوز قرار می‌گیرد، تا «اصلاح» شود. زنان دوجنسگرا همچنین بیشتر ممکن است درگیر رابطه‌های خشونت‌آمیز باشند، بخشی به این دلیل که آزارگرها به سادگی می‌توانند افراد بی دفاع را هدف قرار دهند و نیز به دلیل اینکه آزارگرها می‌توانند افشای دوجنسگرایی را برای تهدید، کاهش اعتماد به نفس یا مورد فشار قرار دادن برای برقراری رابطه اجباری مورد سو استفاده قرار دهند.
دوجنسگرایی همچنین مانع جدی‌ای برای کمک گرفتن بعد از آزار است. برای نمونه، این تصور قالبی که زنان دوجنسگرا هزره و غیرقابل اعتمادند، ممکن است منجر به این شود که دوستان و افراد خانواده زن دوجنسگرایی را که مورد خشونت قرار گرفته جدی نگیرند. دوجنسگراستیزی همچنین منجر به انزوای اجتماعی زنان دوجنسگرا می‌شود و منابعی را که برای حمایت از قربانیان خشونت ایجاد شده برای آنها ناامن می‌کند.
دوجنسگراستیزی در درون اجتماع دگرباشان و رنگین کمانی‌ها نیز به صورت خاص مضر است و باعث می‌شود که زنان دوجنسگرایی که مورد خشونت قرار گرفته‌اند، حمایت عاطفی کمی دریافت کنند. زنان دوجنسگرایی که از جنبه‌های دیگر نیز به حاشیه رانده شده‌اند، با موانع بیشتری برای کمک گرفتن مواجه می‌شوند، مثلاً زنان دوجنسگرای تراجنسی و تراجنسیتی، زنان دوجنسگرای رنگین پوست و زنان دوجنسگرای توان‌خواه برخی از نجات یافتگان خشونت را تشکیل می‌دهند که بی‌دفاع‌ترین گروه در جامعه دگرباشان و رنگین کمانی‌ها تلقی می‌شوند. من هم چند سال پیش با دیدن این آمارها مثل شما شوکه شدم. من بیشتر زمانی که متوجه شدم که هیچ منبع خاصی برای حمایت از زنان دوجنسگرای خشونت دیده وجود ندارد، متعجب شدم.
هیچ سازمانی، مرکز مداخله بحرانی، گروه حمایتی، کتابی، هیچ چیز. بنابراین ماه اکتبر سال گذشته شبکه حمایت از زنان دوجنسگرا را در شبکه اجتماعی تامبلر راه اندازی کردم. در کمتر از یک سال بیش از ۲۵۰۰ نفر این شبکه را در فضای مجازی دنبال کردند. ما بسته‌های حمایتی و کارت پستال‌های سال نو برای مخاطبین ارسال کردیم، یک گروه حمایتی در فیس بوک و یک برنامه نامه نگاری حمایتی راه اندازی کردیم، نوشته‌هایی درباره دوجنسگراستیزی و درمان پس از تجاوز منتشر کردیم و به سئوالات بسیای از زنان دوجنسگرای بازمانده خشونت پاسخ داده‌ایم. من به کارم خیلی افتخار می‌کنم اما کارهای بیشتری باید برای جامعه دوجنسگرایان انجام شود. وقتی سه چهارم زنان دوجنسگرا بازماندگان آزار جنسی هستند، ما به چیزی بیش از یک صفحه در شبکه تامبلر که توسط دانشجویان در اوقات فراغت‌شان و با کمک‌های مالی مردم اداره می‌شود، نیاز داریم.
من از نجات یافتگان زیادی شنیده‌ام که وبلاگ ما بهترین و گاهی تنها منبعی بوده که برای بهبود داشته‌اند، اما از سوی دیگر قلبم از اینکه می‌شنوم که دوستان و خانواده‌شان به آنها پست کرده‌اند. زمان آن فرا رسیده است که موضوع خشونت جنسی در بحث‌های حقوق دگرباشان و رنگین کمانی‌ها در سطح ملی مورد توجه قرار گیرد. زمان گفتگو درباره آزار جنسی و توجه به تقاطع جنبه‌های مختلف تبعیض و نابرابری و بالا بردن صدای بازماندگان به حاشیه رانده شده فرا رسیده است. لطفاً در طول هفته مشاهده پذیری دوجنسگرایان اجازه ندهید که خشونت رایج علیه زنان دوجنسگرا پنهان بماند. لیندزی کیرهام یک دانشگاهی شناخته شده و پایه گذار شبکه حمایتی زنان دوجنسگراست. بیش از این چند شبکه حمایتی برای زنان دوجنسگرا در سایت دوجنسگرا معرفی کرده‌ایم:
نمایش
کلیه نظرات پس از بررسی و تایید مدیر وب‌سایت، به‌صورت عمومی منتشر می‌شوند