معرفی کتاب: دوجنسگرایی و چالش سیاست لزبینی، رابطه جنسی، صداقت و انقلاب
با اینکه در سال‌های اخیر منابع مفید بسیاری در زمینه همجنس‌گرایی، تراجنسی‌ها و تراجنسیتی‌ها به زبان فارسی منتشر شده، اما آثار بسیار محدودی در زمینه دوجنسگرایی در دسترس خواننده فارسی‌زبان قرار گرفته است. اطلاعات کم و گاهی دور از واقعیت، سبب شده تا دوجنسگراهراسی و دوجنسگراستیزی در فضای فارسی زبان نه تنها در میان دگرجنس‌گرایان بلکه در میان همجنسگرایان نیز شایع شود. سایت «دوجنسگرا» در تلاش است تا طیف متنوعی از منابع موجود در زمینه دوجنسگرایی به زبان انگلیسی را به خوانندگان فارسی‌زبان معرفی کند.
این منابع نه تنها در فرآیند هویت‌یابی و شناخت گرایش جنسی به دوجنسگرایان کمک می‌کند بلکه می‌تواند برای طیف متنوعی از مخاطبین فارسی زبان مفید و آگاهی‌بخش باشد. امید است این کتابخانه در نهایت به کاهش دوجنسگراستیزی، خشونت و پیش‌داوری در جامعه دگرباشان و اعضای جامعه رنگین‌کمانی فارسی زبان کمک کند و اطلاعات لازم را در اختیار کاربران فضای مجازی قرار دهد.
معرفی کتاب: دوجنسگرایی و چالش سیاست لزبینی، رابطه جنسی، صداقت و انقلاب
کتاب «دوجنسگرایی و چالش سیاست لزبینی، رابطه جنسی، صداقت و انقلاب» (۱) به عنوان بخشی از یک مجموعه کتاب درباره گرایشِ جنسی توسط انتشارات دانشگاه نیویورک در سال ۱۹۹۵ منتشر شده است. همان طور که نویسنده در مقدمه کتاب توضیح می‌دهد، این کتاب ۲۰ سال پیش و در زمانی نوشته شده که جنبش دوجنسگرایان در کشورهای غربی بیش از دهه‌های قبل فعال شده بود. در سال‌های ابتدایی دهه ۱۹۹۰، تعداد گروه‌های محلی مستقل دوجنسگرایان افزایش یافته بود.
این گروه‌ها ارتباطات سازمان‌یافته‌تری با یکدیگر برقرار کرده بودند و نشریات و کتاب‌های بیشتری هم در این حوزه منتشر شده بودند و درنتیجه بحث بر سر موضوعاتی حول دوجنسگرایی در میان زنان همجنسگرا نیز داغ بود: «آیا دوجنسگرایی سیاست لزبینی را به چالش می‌کشد؟» و «این چه تغییراتی در اجتماعات زنان همجنسگرا به وجود می‌آورد؟» در چنین فضایی نویسنده کتاب که پیش از این خودش را یک زن همجنسگرا می‌دانسته، تلاش دارد به این سئوالات پاسخ دهد. از آنجایی که جنبش دوجنسگرایان در ایران بسیار جوان است و جنبش همجنسگرایان نیز در ایران در مقایسه با کشورهای غربی عمر چندانی ندارد، حتی امروز پس از گذشت ۲۰ سال از انتشار، مطالعه این کتاب می‌تواند برای خواننده فارسی زبان مفید باشد. پائولا سی روست (Paula C. Rust) نویسنده کتاب، از ۱۸ سالگی به جنبش سیاسی زنان همجنسگرا در آمریکا پیوسته و تحقیقات دانشگاهی متعددی نیز در این زمینه انجام داده است.
این کتاب بر اساس تحقیقاتی نوشته شده که او به عنوان پایان نامه دانشجویی دکتری‌اش انجام داده و پس از آنکه به عنوان یک استاد دانشگاه آغاز به کار کرده، منتشر شده‌است. او که همواره تصور می‌کرده است به مردان گرایش جنسی ندارد، پس از آنکه یک رابطه چند ماهه را با یک شریک جنسی مذکر تجربه می‌کند، به فکر تحقیق درباره این موضوع می‌افتد. روست در دورانی که با شریک مذکر در رابطه بوده، همچنان به عنوان یک زن همجنسگرا هویت‌یابی می‌کرده است، اما این رابطه باعث شده که بیشتر در مورد نگاه خودش و دیگر زنان لزبین به دوجنسگرایان فکر کند. او در زمان نگارش این کتاب نگاه ذات‌گرایانه به گرایش جنسی را کنار گذاشته و ترجیح می‌دهد دیگر نام خاصی بر گرایش جنسی خودش نگذارد. با وجود آنکه نویسنده به لحاظ شخصی با موضوع تحقیقش بسیار درگیر است، مطابق شیوه معمول در مطالعات اجتماعی در دهه‌های گذشته در متن کتاب سعی دارد برخلاف مقدمه از موضوع تحقیق فاصله بگیرد، با ضمیر سوم شخص از زنان همجنسگرا و دوجنسگرا به عنوان دیگران صحبت کند و مطابق آنچه که جامعه‌شناسان آن دوره از محققین انتظار داشتند، «بی‌طرف» باشد. در فصل اول کتاب، روست بحث‌های معمول درباره دوجنسگرایی در نشریات مختلف آن زمان آمریکا را مورد بررسی قرار می‌دهد تا ببیند فعالین و تحلیلگران دوجنسگرا و همجنسگرای زنی که امکان نوشتن درباره دوجنسگرایی را داشته‌اند،
چه دیدگاه‌هایی درباره این موضوع دارند. او با بررسی برخی از نشریات مطرح همجنسگرایان در دهه ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ نشان می‌دهد که این نشریات بسیار کم به موضوع دوجنسگرایی پراخته‌اند و در بسیاری از موارد حتی زمانی که افراد علاوه بر همجنس با جنس مخالف هم رابطه عاشقانه یا جنسی دارند یا داشته‌اند، از سوی خود فرد و دیگران همجنسگرا و یا دگرجنسگرا نامیده می‌شوند، واژه دوجنسگرا کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد و در موارد محدودی هم که به این موضوع پرداخته می‌شود، بیشتر نگاه منفی درباره دوجنسگرایان بازتولید می‌شوند. خوانندگان این نشریات هم در چندین نامه منتشر شده، عمدتا به دیدگاه‌های دوجنس‌گراستیزانه نویسندگان نشریه اعتراض داشته‌اند. فصل دوم به تحلیل تحقیقات علمی انجام شده در این حوزه اختصاص دارد و اینکه این تحقیقات چگونه مفاهیم همجنس‌گرایی و دوجنسگرایی را مورد مطالعه قرار داده‌اند و به چه نتایجی در این زمینه رسیده‌اند. در این فصل دیدگاه ذات‌گرایانه که گرایش جنسی را بیولوژیک می‌داند با دیدگاه برساخت‌گرایانه که گرایش جنسی را ناشی از ساختارهای اجتماعی و بنابراین قابل تغییر می‌داند، با هم مقایسه می‌شوند. اما نویسنده به تحلیل دیدگاه‌های ابراز شده توسط نخبگان در رسانه‌ها اکتفا نمی‌کند و تلاش دارد از طریق مصاحبه با ۴۲۷ زن ساکن آمریکا که به زنان دیگر گرایش دارند، درک عمیق‌تری نسبت به موضوع پیدا کند.
فصل سوم به شرح چگونگی انجام این تحقیق و ویژگی‌های جامعه مورد مطالعه می‌پردازد. ۳۳۲ نفر از پاسخ‌دهندگان خود را همجنسگرا و ۴۵ نفر نیز خود را دوجنسگرا معرفی کرده‌اند. بقیه پاسخ‌دهندگان درباره گرایش جنسیشان مطمئن نبوده‌اند یا ترجیح داده که نامی بر گرایش جنسی خود نگذارند. این پرسشنامه‌ها در نیمه دهه ۱۹۸۰ پر شده‌اند. فصل چهارم دیدگاه زنان همجنسگرای مورد مطالعه درباره دوجنسگرایی را توضیح می‌دهد و آن را با دیدگاه‌هایی که فعالین حقوق زنان همجنسگرا در رسانه‌ها مطرح کرده‌اند، مقایسه می‌کند. این تحقیق نشان می‌دهد که نه تنها دو‌سوم زنانی که خودشان را همجنسگرا توصیف می‌کنند، احساسات عاشقانه نسبت به مردان را تجربه کرده‌اند، بلکه ۵۵ درصد این زنان رابطه عاشقانه با مردان را نیز تجربه کرده‌اند. علاوه بر این تعداد محدودی از آنها با وجود آنکه در زمان پاسخ‌گویی به سئوالات، با مردان رابطه داشتند، هنوز هم خود را همجنسگرا معرفی می‌کردند (۴ نفر).
بیش از نیمی از زنان همجنس‌گرایی که به این پرسشنامه پاسخ داده‌اند، معتقد بودند که دوجنسگرایی وجود ندارد، اما از سویی دیگر این دیدگاه که همه افراد به طور طبیعی به درجات مختلف به هر دوجنس گرایش دارند نیز به همین اندازه در بین پاسخ‌دهندگان رایج بود. در فصل پنجم نویسنده نشان می‌دهد که متغیرهایی چون قومیت، سن و تجربه رابطه با دوجنسگرایان، تاثیر چندانی بر دیدگاه‌های این زنان همجنسگرا نسبت به دوجنسگرایان ندارد. در فصل ششم، نویسنده، دوجنسگرایی را از زاویه دید جنبش سیاسی زنان همجنسگرا مورد بررسی قرار می‌دهد و معتقد است از آنجا که از ابتدا در دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ زنان همجنسگرا دیدگاه‌های مختلفی درباره تعریف همجنس‌گرایی داشته‌اند، در دهه ۱۹۹۰ نیز، واکنش‌های مختلفی به فعال شدن جنبش دوجنسگرایان دارند. دو فصل انتهایی کتاب به انعکاس تجربه‌ها و دیدگاه‌های زنان دوجنسگرا درباره سکسوالیته، جنبش دوجنسگرایان و شکل گیری هویت دوجنسگرایی به عنوان یک جنبش سیاسی می‌پردازد. از نظر او، جنبش دوجنسگرایان دوگانه‌های زن/مرد و همجنسگرا/دگرجنس‌گر را به چالش می‌کشد، بر تنوع گرایش‌های جنسی تاکید می‌کند، نگاه ذات‌گرایانه ندارد و به انتخاب‌های زنان احترام می‌گذارد. بنابراین، می‌تواند از سیاست هویتی یکپارچه سازی که در جنبش‌های قومیتی و ملی، زنان و همجنسگرایان معمول بوده است فرا‌تر رود. تقویت این جنبش در دهه‌های گذشته، به رشد تئوری و جنبش کوئیر، کمک کرده است.
۱- Bisexuality and the Challenge to Lesbian Politics: Sex, Loyalty and Revolution (1995). By Paula C. Rust. New York University Press, New York
نمایش
کلیه نظرات پس از بررسی و تایید مدیر وب‌سایت، به‌صورت عمومی منتشر می‌شوند