تحقیقات CBC: سوال نهاد حمایتی حقوقی در مورد شباهت‌های موارد پناهجویی براساس گرایش جنسی

بر اساس تردیدی که درباره صحت ادعای پناهجویان دوجنسگرا در این گزارش ابراز شده است، می‌توان نتیجه گرفت یکی از علل پایین بودن درخواست پناهندگی بر مبنای دوجنسگرایی ممکن است رواج دوجنسگراستیزی و دروغگو دانستن دوجنسگرایان نه تنها در اداره‌های مهاجرت کشورهای غربی بلکه حتی در میان سازمان‌های مدعی حمایت از حقوق پناهجویان باشد. توضیح سایت دوجنسگرا: «این گزارش به تردید یکی از سازمان‌های حقوقی حمایت از پناهجویان در کانادا در مورد افزایش تعداد پناهجویان نیجریه‌ای که به دلیل گرایش‌جنسی‌شان درخواست پناهندگی داده‌اند، می‌پردازد. یکی از علل این تردید، بالا بودن تعداد پناهجویان اهل این کشور که خودشان را دوجنسگرا معرفی کرده‌اند، نسبت به این دسته از پناهجویان اهل سایر کشورها در کاناداست. در حالی که آمارها در کشورهای مختلف نشان می‌دهند که تعداد دوجنسگرایان همواره بیشتر از هم‌جنسگرایان و ترنس‌هاست، در کشورهای مختلف تعداد پناهجویانی که خودشان را دوجنسگرا معرفی می‌کنند، بسیار کمتر از تعداد پناهجویانی است که علت درخواست پناهندگی‌شان را هم‌جنسگرا یا ترنس بودن عنوان می‌کنند. بر اساس تردیدی که درباره صحت ادعای پناهجویان دوجنسگرا در این گزارش ابراز شده است، می‌توان نتیجه گرفت یکی از علل پایین بودن درخواست پناهندگی بر مبنای دوجنسگرایی ممکن است رواج دوجنسگراستیزی و دروغگو دانستن دوجنسگرایان نه تنها در اداره‌های مهاجرت کشورهای غربی بلکه حتی در میان سازمان‌های مدعی حمایت از حقوق پناهجویان باشد.» سی‌بی‌سی- از ماه آوریل سال جاری، شصت تا هفتاد درصد پناهجویان نیجریه‌ای گفته‌اند به‌خاطر گرایش جنسی‌شان تحت تعقیب قرار گرفته‌اند. تعداد پناهجویان اهل نیجریه در کانادا که ادعا می‌کنند به دلیل گرایش جنسی‌شان تحت تعقیب قرار گرفته‌اند آن‌قدر زیاد است که سازمان کمک‌های حقوقی اونتاریو (Legal Aid Ontario) نگران ساختگی بودن برخی از آن‌هاست. جواد کساب (Jawad Kassab)، مدیر برنامه پناهندگی و مهاجرت سازمان کمک‌های حقوقی اونتاریو می‌گوید این سازمان امسال با یک الگوی غیرعادی‌ از ادعاهای پناهجویان نیجریه‌ای در  مورد گرایش جنسی‌شان مواجه شده است. به گفته او سازمان کمک‌های حقوقی از پنج وکیل که وکالت تعداد زیادی از این موارد را پذیرفته‌اند، کمک خواسته تا دریابد پشت‌ پرده این ماجرا چیست. البته نام این وکلا اعلام نخواهد شد. کساب می‌گوید نگران است که اگر این ادعاها ساختگی باشند، پناهجویانی که ادعاشان واقعی است، برای دریافت کمک‌هایی که به آن نیاز دارند، با وضعیت سخت‌تری روبرو شوند. او گفته است:«این موضوع مرا ناراحت می‌کند، چون ممکن است نظام پناهندگی و درک عمومی کانادایی‌ها از ادعاهای پناهجویان و به‌طورکلی وضعیت پناهجویان را تحت تاثیر قرار دهد، به‌خصوص که در دورانی به سر می‌بریم که پناهجویان به‌شدت آسیب‌پذیر هستند.» رئیس‌جمهور سابق نیجریه گودلاک Goodluck Jonathan که فرمان ممنوعیت ازدواج با هم‌جنس را در ۷ ژانویه ۲۰۱۴ امضا کرد. بر اساس قانون این کشور، عضویت در گروه‌های حقوق دگرباش می‌تواند تا ۷ سال زندان و رابطه با همجنس تا ۱۴ سال زندان در پی داشته باشد. دولت نیجریه در سال ۲۰۱۴ رابطه با هم‌جنس‌‌ را ممنوع اعلام کرد. به گزارش دیده‌بان حقوق بشر( Human Rights Watch) که نهادی غیردولتی و غیرانتفاعی مستقر در نیویورک است، بازداشت خودسرانه، اخاذی و خشونت جمعی علیه افرادی که باور عمومی بر هم‌جنسگرا بودن آن‌ها است، از آن زمان افزایش یافته است. وکلای پناهجویان نیجریه‌ای در کانادا می‌گویند همین موضوع می‌تواند توضیح افزایش درخواست‌های پناهندگی برمبنای گرایش جنسی باشد. ریچارد اودلی (Richard Odeleye)، وکیل مهاجرت می‌گوید: «آن‌جا برای هم‌جنس‌گراها مثل یک منطقه جنگی است. نمی‌توان از مردم انتظار داشت در آن وضعیت بمانند. آن‌ها مجبورند فرار کنند.» اودلی یکی از کسانی است که از سازمان کمک‌های حقوقی نامه دریافت کرده؛ او می‌گوید این فرضیه که وکلا به مشتریان‌شان یاد می‌دهند که ادعاهای جعلی مطرح کنند، توهین‌آمیز و تبعیض‌آمیز است.     تاکنون به حدود ۹۰ درصد درخواست‌های پناهجویی نیجریه‌ای‌ها در کانادا در شهر تورنتو رسیدگی شده است. کساب می‌گوید سازمان کمک‌های حقوقی اونتاریو که هزینه‌های حقوقی اکثر موارد پناهجویی در استان را تامین می‌کند، بعد از بررسی مداوم درخواست‌های پناهندگی، به موضوع مشکوک شد. بررسی‌ها  نشان می‌داد ۶۰ تا ۷۰ درصد از ۶۰۰ پناهجوی نیجریه‌ای در اونتاریو از ماه آوریل ادعا می‌کنند به دلیل گرایش جنسی تحت تعقیب قرار گرفته‌اند. به گفته کساب این میزان نسبت به دیگر کشورها خیلی بالاست. او می‌گوید در بیشتر سرگذشت‌ها، همسر یک فرد متاهل او را با یک پارتنر هم‌جنس می‌بیند. در ادامه فرد متاهل با همسرش آشتی می‌کند هم این زوج و هم پارتنر هم‌جنس او از ترس تعقیب قضایی در نیجریه از کانادا درخواست پناهندگی می‌کنند. به گفته کساب این واقعیت که تعداد کمی وکیل مسئول تعداد «غیرمتناسبی» درخواست بوده‌اند، به این ظن دامن زده است. در نتیجه سازمان کمک‌های حقوقی نگران است که برخی ادعاها را خود پناهجویان مدعی جعل کرده یا وکلای‌شان آن‌ها را به استفاده از این شیوه راهنمایی کرده باشند. جانسون بابالول (Johnson Babalola) وکیل حوزه مهاجرت و پناهندگی ساکن تورنتو که دفتر حقوقی‌اش وکالت بسیاری از موکلین نیجریه‌ای را بر عهده داشته است، می‌گوید: «تنها کاری که از دست من برمی‌آید این است که مدام از موکیلن بپرسم: آیا صادق بوده‌ای؟» او می‌گوید: «الگوهای مشخصی وجود دارند که تکرار می‌شوند و وقتی ۴۰، ۵۰ یا ۶۰ ادعا را بررسی‌ می‌کنید، به نظر معقول و باورکردنی نمی‌آیند و شک می‌کنید که شاید برخی از آن‌ها جعل شده باشند.» نیجریه‌ای‌ها دومین گروه بزرگ پناهجویان در کانادا در سال ۲۰۱۷ هستند. بنابه آمار اداره مهاجرت، پناهجویی و تابعیت کانادا (Immigration, Refugees and Citizenship Canada)، تا پایان ماه اوت ۲۰۱۷ دو هزار و ۵۵ نیجریه‌ای در این کشور تقاضای پناهندگی کرده‌اند.     داده‌هایی که سی‌بی‌سی‌نیوز از هیات مستقل مهاجرت و پناهجویی کانادا (Immigration and Refugee Board of Canada: IRB) به‌دست آورده، نشان می‌دهند که درخواست‌های پناهجویی از زمان تغییر نظام پناهندگی در سال ۲۰۱۳ مدام افزایش یافته است. این اطلاعات دربردارنده مواردی بین سال ۲۰۱۳ تا آوریل ۲۰۱۷ است که رأی آن‌ها در همان سالی که درخواست پناهندگی ثبت شده، صادر شده است. براساس این داده‌ها حدود ۲۵ درصد درخواست‌های پناهندگی نیجریه‌ای‌ها در این دوره زمانی براساس گرایش جنسی بوده است. ۶۰ درصد این افراد ادعا می‌کردند دوجنسگرا هستند. به‌طور متوسط ۱۲ درصد پناهجویان از سایر کشورها ادعا می‌کنند دوجنسگرا هستند.   شان ریهاگ  استاد حقوق و متخصص حقوق پناهندگی و مهاجرت در دپارتمان حقوق دانشگاه یورک می‌گوید:‌ «تصمیم‌گیری در مورد این که آیا کسی در مورد سکسوالیته‌اش راست می‌گوید یا نه، اگرغیرممکن نباشد، بسیار دشوار است.» اودلی (وکیل) می‌گوید این اصلا غیرعادی نیست که هم‌جنسگراهای نیجریه‌ای برای حفظ ظاهر ازدواج کنند. به گفته او این افراد وقتی به کانادا می‌آیند، با خودشان در کشاکش هستند که چه تصمیمی بگیرند و حدس می‌زنند که لابد دوجنسگرا هستند. او می‌گوید وظیفه‌اش به‌عنوان وکیل این است که موکلش را آن‌طور که خود موکل اظهار می‌کند، نمایندگی کند، نه این که بررسی کند که آیا او راست می‌گوید یا نه. اودلی می‌گوید: «من سوال نمی‌پرسم. فقط کارم را انجام می‌دهم و موکلانم را نمایندگی می‌کنم.» جانسون بابالول (Johnson Babalola)، وکیل مهاجرتی که دفتر حقوقی‌اش نمایندگی تعداد زیادی از پناهجویان نیجریه‌ای‌ را به عهده دارد می‌گوید اگر وکلا واقعا به موکلین‌شان توصیه کرده باشند که داستانی برای هیات مهاجرت و پناهندگی جعل کنند، می‌تواند یک نگرانی جدی تلقی شود. اما او شخصا تا به‌حال شاهدی برای این ادعا ندیده است. او می‌گوید وکالت کسانی را که داستان‌های‌‌شان مشکوک به نظر می‌رسید نپذیرفته است، اما به‌طور کلی ثابت کردن گرایش جنسی موکلان غیرممکن است. اودلی می‌گوید: «تنها کاری که می‌توانم بکنم این است که مدام از موکلم بپرسم که آیا صادق است؟ آیا حقیقت را می‌گوید؟ و وقتی او می‌گوید 'این ادعای من است'، باید کارش را پیش ببرم.» شان ریهاگ (Sean Rehaag)، استاد حقوق و متخصص حقوق پناهندگی و مهاجرت در دپارتمان حقوق دانشگاه یورک (York University’s Osgoode Hall Law School)، معتقد است قضاوت موارد پناهجویی برمبنای گرایش جنسی سخت است.  او می‌گوید:‌ «تصمیم‌گیری در مورد این که آیا کسی در مورد سکسوالیته‌اش راست می‌گوید یا نه، اگرغیرممکن نباشد، بسیار دشوار است.»   اوایل امسال هیات مهاجرت و پناهندگی راهنمای جدیدی برای چنین مواردی تنظیم کرد. آن‌ها از اعضای هیات خواستند از تصمیم‌گیری براساس ظاهر و کلیشه‌ها خودداری کنند. به گفته این حقوق‌دان، هیات حکم‌دهنده در نهایت باید در صورت تردید به نفع شخص مدعی حکم صادر کند. داده‌های هیات مهاجرت و پناهندگی نشان می‌دهد که در سه ماهه اول سال جاری، این هیات ۵۴ درصد این نوع ادعاها را پذیرفته است. دو سال قبل این میزان ۶۴ درصد بود. از سال ۲۰۱۳، این هیات ۷۲ درصد ادعاهای متقاضیان از هر کشوری در مورد گرایش جنسی را قبول کرده است. این هیات از اظهارنظر در مورد این موضوع خودداری کرد.