وبلاگ گروه تاریخ دوجنسگرایی
با این‌که در سال‌های اخیر منابع مفید بسیاری در زمینه همجنس‌گرایی، تراجنسی‌ها و تراجنسیتی‌ها به زبان فارسی منتشر شده، اما آثار بسیار محدودی در زمینه دوجنسگرایی در دسترس خواننده فارسی‌زبان قرار گرفته است. اطلاعات کم و گاهی دور از واقعیت، سبب شده تا دوجنس‌گراهراسی و دوجنس‌گراستیزی در فضای فارسی زبان نه تنها در میان دگرجنس‌گرایان بلکه در میان همجنس‌گرایان نیز شایع شود.
سایت «دوجنسگرا» در تلاش است تا طیف متنوعی از منابع موجود در زمینه دوجنسگرایی به زبان انگلیسی را به خوانندگان فارسی‌زبان معرفی کند. این منابع نه تنها در فرآیند هویت‌یابی و شناخت گرایش جنسی به دوجنسگرایان کمک می‌کند بلکه می‌تواند برای طیف متنوعی از مخاطبین فارسی زبان مفید و آگاهی‌بخش باشد. امید است این کتابخانه در نهایت به کاهش دوجنس‌گراستیزی، خشونت و پیش‌داوری در جامعه دگرباشان و اعضای جامعه رنگین‌کمانی فارسی زبان کمک کند و اطلاعات لازم را در اختیار کاربران فضای مجازی قرار دهد.
وبلاگ گروه تاریخ دوجنسگرایی Bi History Group
برخلاف آنچه برخی تصور میکنند، حضور دوجنسگرایان در جنبش رنگین‌کمانی دگرباشان جنسی پدیده‌ای جدید نیست. وبلاگ گروه تاریخ دوجنسگرایی به بررسی اسناد مبارزه دوجنسگرایان در دهه‌های گذشته در کشورهای غربی به خصوص آمریکا می‌پردازد. این وبلاگ که از سال ۲۰۱۳ در شبکه اجتماعی تومبلر شروع به فعالیت کرده است، شامل مطالب متنوعی به نقل از منابع مختلف است.
حضور دوجنسگرایان در تجمع‌ها
این وبلاگ با استناد به منابع مختلف نشان می‌دهد که دوجنسگرایان و همه‌جنس‌گرایان همواره در تجمع‌ها و تحصن‌های مهم و تاریخی جنبش دگرباشان جنسی در آمریکا حضور داشته‌اند. از جمله برندا هوارد (۱) که دوجنسگرا بود و سیلویا ریورا (۲) که تراجنسیتی بود و تجربه رابطه با بیش از یک جنس را داشته است، نقش مهمی در سازماندهی تجمع‌های دگرباشان در دهه‌های پایانی قرن بیستم در آمریکا داشتند.
برندا هوارد یکی از سازماندهندگان اصلی اولین رژه افتخار (۳) آمریکا در سال ۱۹۷۰ بود و به همین سبب گاهی «مادر رژه افتخار» خوانده می‌شود. این تجمع در اولین سالگرد مقاومت دگرباشان جنسی در برابر حمله پلیس به بار «استون وال» نیویورک که به شورش استون وال (۴) معروف شد، برگزار شد. هوارد از جمله بنیان‌گذاران شبکه دوجنسگرایان منطقه نیویورک در سال ۱۹۸۸ بود و بارها به دلیل شرکت در تجمع‌های مختلف در حمایت از حقوق دگرباشان جنسی بازداشت شد. از جمله در سال ۱۹۸۸ در تجمعی در دفاع از حق دسترسی به امکانات بهداشتی و سلامتی زنان، رنگین پوستان و افراد مبتلا به ایدز، در شیکاگو بازداشت شد. شرکت در تجمع دیگری در سال ۱۹۹۱ در اعتراض به اخراج یک زن همجنس‌گرا از دادستانی ایالت جورجیا منجر به بازداشت دوباره او شد.
برندا هوارد و سیلویا ریورا همچنین از سازماندهندگان تجمعی بودند که در پاییز ۱۹۷۰ در برابر بیمارستان بِلوو (۵) نیویورک در اعتراض به روش‌های سرکوبگرانه ای که برای به اصطلاح «درمان» دگرباشان جنسی به کار گرفته می‌شد، برگزار شد. این تجمع توسط دو گروه تازه تاسیس جبهه آزادی‌بخش همجنس‌گرا (۶) و کنش انقلابیون مبدل‌پوش خیابان (۷) سازماندهی شده بود. سیلویا ریورا از پایه‌گذاران کنش انقلابیون مبدل‌پوش خیابان بود.
استفان دونالدسون (۸) که او نیز دوجنسگرا بود از پایه‌گذاران اولین گروه رسمی دانشجویی فعال در زمینه حقوق دگرباشان جنسی بود. این گروه که در سال ۱۹۶۷ در دانشگاه کلمبیا تاسیس شد، ابتدا اتحادیه دانشجویی دوستداران همجنس‌گرایان (۹) نامیده می شد و بعدها به اتحادیه دگرباش کلمبیا (۱۰) تغییر نام یافت. او بعدها در تاسیس گروه‌های دانشجویی در سایر دانشگاه‌های آمریکا همکاری کرد و تا سال ۱۹۷۱ تعداد این گروه‌ها به حدود ۱۵۰ گروه رسید.
سال ۲۰۱۵، در ۴۵مین سالگرد رژه افتخار در نیویورک برای اولین بار یک دوجنسگرا امکان پیدا کرد که در صف اول رژه قرار گیرد.
اسناد جنبش دوجنسگرایان
در این وبلاگ برخی از مهمترین نوشته‌های تاریخی جنبش دوجنسگرایی در دسترس است. از جمله بیانیه دوجنسگرایی در سال ۱۹۹۰ که توسط گروهی از دوجنسگرایان آمریکا منتشر شد. آن‌ها در این بیانیه اعلام کردند که از نادیده گرفته‌شدن و مورد قضاوت قرار گرفتن توسط هر دو گروه تک‌جنس‌گرا (۱۲) (دگرجنس‌گرایان و همجنس‌گرایان) خسته شده‌اند. شبکه دوجنسگرایان آمریکا در پی این بیانیه تشکیل شد.
در ۱۹۹۳ برای اولین بار یکی از سخنرانان «رژه ملی آمریکا برای حقوق همجنس‌گرایان» در واشنگتن فرصت یافت تا به صورت خاص درباره دوجنسگرایان و دوجنس‌گراستیزی صحبت کند. لانی آکاهومانو (۱۱) در این سخنرانی از تبعیض‌های قانونی و فرهنگی علیه همجنس‌گرایان و دوجنسگرایان انتقاد کرد. او در عین حال همجنس‌گرایان را نیز به دلیل نپذیرفتن دوجنسگرایی به عنوان یک گرایش جنسی مستقل مورد انتقاد قرار داد و دوجنسگرایان را دعوت به آشکارسازی کرد.
نویسندگان این وبلاگ همچنین یادآوری میکنند که چه طور دوجنسگرایان همواره قربانی نگاه منفی جامعه به مبتلایان به ایدز بوده‌اند. رسانه‌های آمریکایی از دهه ۱۹۸۰ دوجنسگرایان را عاملین انتقال ایدز از مردان همجنس‌گرا به زنان دگرجنس‌گرا خوانده‌اند. از آن زمان تاکنون فعالان دوجنسگرا برای تغییر نگاه جامعه به دوجنسگرایان و همچنین مبتلایان به ایدز تلاش کرده‌اند.
در این وبلاگ همچنین می توانید تصاویری از نمادهای مختلف تولید شده توسط گروه‌های مدافع حقوق دوجنسگرایان را در آمریکا در قسمت تاریخ دوجنسگرایان، موزه تاریخ مردان و زنان همجنس‌گرا، دوجنسگرا و تراجنسی در سانفرانسیسکو ببینید. از جمله سرودها و شعارهای دوجنسگرایان، پلاکارد، لباس، دکمه‌ها (پیکسل‌ها) و نشان‌هایی با نمادها و شعارهای دوجنسگرایان، تصاویر ازدواج دوجنسگرایان با شرکای جنسی هم‌جنس‌شان و لباس‌هایی که در این جشن‌های ازدواج مورد استفاده قرار گرفته‌اند.
این وبلاگ همچنین نشان می‌دهد که چگونه در دهه‌های اخیر دوجنسگرایان نیز مانند سایر دگرباشان جنسی و اعضای جامعه رنگین‌کمانی به دلیل گرایش جنسی‌شان مورد آزار قرار گرفته‌اند. از جمله دوجنسگرایان می‌توان از جان نش برنده جایزه نوبل اقتصاد که چندی پیش به همراه همسرش در یک تصادف رانندگی، درگذشت نام برد. او در دهه ۱۹۵۰ پس از آنکه به دلیل رابطه جنسی با یک مرد دستگیر و محاکمه شد، از تحقیقات دولتی مهمی که در آن مشارکت داشت، کنار گذاشته‌شد. او چند سال بعد به اختلالاتی روانی مبتلا شد که تا پایان عمر همراه او باقی ماند. هر چند داستان زندگی او مانند بسیاری دیگر از دوجنسگرایان از سوی رسانه‌ها سانسور شد و در فیلم ذهن زیبا که درباره زندگی او ساخته شده‌است، اشاره‌ای به این اتفاق نمی شود.
این تبعیض‌ها همچنان ادامه دارند. این وبلاگ گزارشی را به نقل از گروه« قانون دوجنسگرا» درباره تبعیض علیه دوجنسگرایان در محیط کار منتشر می‌کند. به همین دلیل گروه قانون دوجنسگرا در کنار سایر گروه‌ها یک گزارش حقوقی را برای درخواست از دادگاه عالی آمریکا در حمایت از ازدواج هم‌جنس‌ها در همه ایالت‌های این کشور ارسال کرد. این حقوق‌دانانِ دوجنسگرا یا مدافع حقوق دوجنسگرایان در این گزارش توضیح می‌دهند که چگونه دوجنسگرایان در موقعیت‌های مختلف در دهه‌های اخیر در آمریکا مورد تبعیض قرار گرفته‌اند و بر این اساس از قضات دادگاه عالی آمریکا می خواهند متن رای حقوقی خود را به نحوی تنظیم کنند که حقوق افرادی را که به بیش از یک جنس گرایش جنسی دارند، نیز دربربگیرد. هر چند در نهایت دادگاه رای به قانونی شدن ازدواج با هم‌جنس در همه ایالت‌ها داد، اما بسیاری از رسانه‌ها از آن به عنوان ازدواج همجنس‌گرایان یاد کردند و دوجنسگرایان را نادیده گرفتند.
۱- Brenda Howard
۲- Sylvia Rivera
۳-Pride Parade
۴-Stonewall riots
۵- Bellevue Hospital
۶- Gay Liberation Front (GLF)
۷- Street Transvestites Action Revolutionaries (STAR)
۸- Stephen Donaldson
۹- Student Homophile League (SHL)
۱۰- Columbia Queer Alliance
۱۱- Lani Ka’ahumanu
۱۲- monosexual
