اوراشیا ادوادز Orashia Edwards مرد دوجنسگرای ۳۳ ساله‌ای است که سه سال و نیم اخیر را صرف جدال با تلاش‌های مقامات بریتانیا برای بازگرداندن  اجباری او به جاماییکا کرده است. اوراشیا و گروه‌ها و افراد حامی او در تمام این مدت تلاش کردند مقامات را متقاعد کنند که دوجنسگرایان در جاماییکا به دلیل سکسوالیته و گرایش جنسی‌شان مورد تبعیض‌ و خشونت قرار می‌گیرد.

اوراشیا در این مدت چندین بار از سوی اداره مهاجرت بریتانیا دستگیر و بازداشت شده است. بار اولی که درخواست پناهندگی اوراشیا رد شد، مقامات به او گفته بودند او یک دگرجنسگراست و تنها به دنبال «تجربه کردن»  رابطه با همجنس‌های خود است. این پیشداوری درباره پناهجویان دوجنسگرا در بسیاری از کشورها وجود دارد و درخواست‌های پناهجویی زیادی تا به حال توسط کشورهای مختلف غربی به همین دلیل رد شده است. پناهجویان دوجنسگرا، با این که عضوی از جامعه رنگین‌کمانی هستند، معمولا نامرئی تلقی می‌شوند، چرا که مقامات نیز همچون بسیاری دیگر از مردم، تک‌جنس‌گرایی را می‌پذیرند و دوجنسگرایی را گرایشی مستقل تلقی نمی‌کنند.

اعضای جامعه رنگین‌کمانی LGBT در جامییکا مورد انواع خشونت‌های قانونی و فیزیکی قرار می‌گیرند. اوراشیا ۱۵ سال پیش از جاماییکا به آنتیگوآ، یکی از جزایر دریای کاراییب مهاجرت کرد، چرا که گمان می‌برد با وجود جرم‌انگاری هرگونه روابط هم‌جنس  در این کشور جدید بتواند در آرامش بیشتر و با ترس کمتری از گرایش جنسی خودش زندگی کند.

اما او در آنتیگوا هم درگیر رابطه‌ای خشونت‌آمیز با زنی شد که او را تحت فشار قرار می‌داد و اوراشیا را تهدید می‌کرد که روابطش را با هم‌جنس‌هایش را «افشا می‌کند»‌. این تهدید‌ها در کشوری که  رابطه با هم‌جنس غیرقانونی است  و منجر به انواع تبعیض‌ها می‌شود، بالاخره اوراشیا ادوادز را مجبور کرد به بریتانیا، جایی که اعضای دیگر خانواده‌ از جمله مادرش زندگی می‌کنند پناهنده شود.

در تمام طول مدت دادگاه بررسی پرونده پناهجویی اوراشیا ادوادز، فعالان حقوق رنگین‌کمانی‌ها و به‌ویژه کنشگران دوجنسگرا از او حمایت کردند و تجمعاتی که در اعتراض به اخراج او برگزار شد، تا جایی که در یک مورد پرواز اخراج او لغو شد.

اوراشیا که فرزندی ۲ سال و نیمه در بریتانیا دارد، پس از رأی نهایی گفت: «می‌خواهم از همه افرادی که از کمپین من در طول سال‌های اخیر حمایت کردند تشکر کنم. هیچ کدام از این پیروزی‌ها بدون این حمایت‌هاممکن نبود. بالاخره می‌توانم یک شماره ملی بیمه داشته باشم و دنبال کار بگردم و حساب بانکی باز کنم. همه چیز برای من بهتر خواهد شد ولی بر خلاف من تعداد زیاد دیگری از افراد جامعه LGBT همچنان مشغول مبارزه و چالش با اخراج [از بریتانیا] و بازگشت به کشورهایی هستند که خطر زندان، خشونت یا حتی مرگ تهدیدشان می‌کند.»

ادرونک  آپاتا Aderonke Apata هم  در روند پناهجویی در بریتانیا به مشکلات مشابهی برخورده است.  او که یک فعال لزبین نیجریایی و مادر چند فرزند است از سوی دادگاه عالی به «تقلبی بودن» پرونده پناهجویی‌اش متهم شده است و بطور مستمر به او یادآوری شده است که اگر یک «لزبین واقعی» باشد نمی‌تواسته بچه‌دار شود. این زن هم‌جنسگرا ویدیویی از رابطه جنسی خود را به دادگاه ارایه داده است تا همجنسگرایی خود را ثابت کند، اما دادگاه عالی همچنان پناهجویی او را تأیید نکرده است. رابطه با همجنس در نیجریه خطر محکومیتی تا ۱۴ سال زندان  دارد.

چندی پیش نمایندگان پارلمان بریتانیا شرایط تبعیض‌آمیز و خشونت‌های جاری، بویژه تحقیرها، آزارها و سواستفاده علیه اعضای جامعه رنگین‌کمانی در مراکز نگهداری پناهجویان را به شدت محکوم کردند و از اداره مهاجرت بریتانیا خواستند با همکاری با «فروم ملی ذینفعان پناهجویی اداره مهاجرت بریتانیا» Home Office National Asylum Stakeholder Forum خطراتی که پناهجویان دگرباش و رنگین‌کمانی با آن مواجهند را بسنجند و از بروز آزارهایی که ممکن است این دسته از پناهجویان در مراکز نگهداری با آن روبرو شوند پیش‌گیری کنند.