یک تحقیق جدید میزان محرومیت افراد ترنس را از دوست‌یابی بررسی می‌کند. 

نتایج نشان دادند که ۸۷.۵ درصد از شرکت‌کنندگان گزینه‌های همان‌جنسیتی را تیک زده‌اند و افراد دارای هویت غیردوگانه و ترنس را از محدوده انتخابی برای شرایط فرضی خود خارج کردند. این پرسش واقعا حائز اهمیت است. این سوال همواره در فکر بسیاری از دوستان ترنس من هست که آیا بعد از عمل تطبیق جنسیت یا آشکار‌سازی کسی مایل به برقراری رابطه با آنها خواهد بود یا نه.

روانشناسی امروز، دکتر کارن ال. بلیر ـ یک لحظه تصور کنید که شما در آینده نه چندان دور به دنبال یک شریک عاطفی یا جنسی جدید می‌گردید. شاید از یک نرم‌افزار معروف استفاده کنید و به امید پیدا کردن «عشق زندگی‌» شروع به جواب دادن به سوال‌‌‌های حساب دوست‌یابی خودتان کنید. به احتمال بالا در این پروسه، نرم‌افزار از شما می‌خواهد جنسیت خودتان و افرادی را را که به آن‌ها گرایش دارید  مشخص کنید. در این شرایط فرضی، شما کدام دسته از افراد را برای شریک احتمالی خود در نظر می‌گیرید. (می‌توانید چند گزینه انتخاب کنید)

• یک زن همان‌جنسیتی*
• یک مرد همان‌جنسیتی
• یک زن ترنس
• یک مرد ترنس
• فردی با هویت جنسیتی غیر دوگانه

اخیرا، من و همکارانم این سوال را از حدود ۱۰۰۰ شرکت‌کننده پرسیدیم و نتایج یافته‌هایمان را در مجله روابط اجتماعی و شخصی منتشر کردیم.

نتایج نشان دادند که ۸۷.۵ درصد از شرکت‌کنندگان گزینه‌های همان‌جنسیتی را تیک زده‌اند و افراد دارای هویت غیردوگانه و ترنس را از محدوده انتخابی برای شرایط فرضی خود خارج کردند. این پرسش واقعا حائز اهمیت است. این سوال همواره در فکر بسیاری از دوستان ترنس من هست که آیا بعد از عمل تطبیق جنسیت یا آشکار‌سازی کسی مایل به برقراری رابطه با آنها خواهد بود یا نه. روابط یکی از مهم‌ترین منابع ما برای دریافت حمایت اجتماعی هستند هستند. در واقع روابط ما نقش مهمی در سلامت روانی و فیزیکی ما بازی می‌کنند و نسبت به سیگار کشیدن و اضافه وزن، پیشگوی بهتری برای تخمین طول عمر ما هستند. اما اگر افراد زیادی تمایل به برقراری ارتباط با افراد ترنس نداشته باشند، این چه تاثیری بر سلامتی و تندرستی آن‌ها دارد؟

علاوه بر نگاهی به درصد کلی اشخاصی که افراد ترنس را از انتخاب‌های خود در دایره دوستیابی حذف کرده‌اند یا به عنوان یک گزینه نگه داشته‌اند، به بررسی اطلاعات افرادی که انتخاب‌های گسترده‌تری داشتند هم پرداختیم.

برای مثال، در حالی که افراد همان‌جنسیتی دگرجنسگرای کمی (۳.۱ درصد) تمایل به شریک ترنس داشتند، درصد بیشتری از افراد دوجنسگرا یا کوییر (۵۵ درصد)، افراد ترنس را هم در محدوده انتخابی خود قرار دادند. یکی از دلایل این تفاوت ممکن است نگاه فراتر از جنسیت افراد دوجنسگرا و کوییر در حین انتخاب شریک خود باشد. گروه‌های دموگرافیک خاصی با درصد پذیرش بالاتر، چشم‌انداز امیدوارکننده‌ای به ما نشان می‌دهند.

نکته‌ی بعدی که با نگاهی دقیق‌تر به الگوی جواب‌ها متوجه آن شدیم، پایین بودن احتمال برقراری ارتباط افرادی که گرایش به زنان دارند (مثل مردان همان‌جنسیتی، زنان همجنسگرا، افراد کوییر یا دوجنسگرا) با زنان ترنس از گزینه‌های دیگر بود. در حقیقت درصد افرادی که انتظار داشتیم به ارتباط با زنان ترنس علاقه نشان دهند ۲۰ درصد کمتر از میزان انتظارمان بر اساس هویت‌یابی جنسیتی افراد گروه نمونه بودند.

در این تحقیق از علت انتخاب از شرکت‌کنندگان پرسیده نشد و به همین دلیل به تحقیقات بیشتری برای درک بیشتر از چرایی حذف کردن یا نکردن افراد ترنس نیاز است. به طور مثال، شاید برخی فقط تمایل به برقراری ارتباط با کسانی را دارند که توانایی تولید مثل دارند (هرچند، معمولاً ما از شرکای جنسی احتمالی‌مان درخواست مدرک اثبات باروری نمی‌کنیم) و برخی دیگر به طور کامل با معنای هویت ترنس آشنا نیستند یا اینکه نمی‌دانند رابطه با یک ترنس چگونه است یا اصلا نگاهی منفی به جامعه‌ ترنس دارند.

یک نکته‌ مثبت شاید این باشد که این تحقیق نشان داده گرفتن حمایت اجتماعی از منابع مختلف می‌توند جای خالی حمایت از منابع  دیگر را پر کند. به طور مثال افرادی که با یک فرد هم‌جنس در رابطه هستند و خانواده‌هایشان حمایتشان نمی‌کنند، اغلب جای خالی حمایت خانواده را با حمایت دوستانشان پر می‌کنند. این تحقیق قدرت انعطاف جامعه دگرباشان را به تصویر می‌کشد و این انعطاف در افراد ترنس هم به اندازه‌ دیگر افراد جامعه‌ دگرباش وجود دارد. در نتیجه در حالی که این تحقیق نگاهی دارد به این موضوع که چه راه طولانی‌ای برای رسیدن به پذیرش کامل افراد ترنس‌ در جامعه وجود دارد، تحقیقات بسیاری هستند که قدرت انعطاف افراد ترنس و کوییر را با وجود تعصب‌های موجود به تصویر می‌کشند.

راه حل چیست؟ در کل، بهترین اقدام برای پیشرفت در زمینه‌ بهبود شرایط دوست‌یابی افراد ترنس یا افراد با جنسیت غیردوگانه، افزایش آگاهی و درک از تنوع هویت جنسیتی و معنای هویت جنسیتی است. علاوه براین افزایش نمایش صحیح افزایش نمایش صحیح  افراد ترنس و افراد با جنسیت غیردوگانه در رسانه‌ها، در کنار یافتن راهی برای افزایش ارتباط با این افراد، می‌تواند نوید‌ دهنده‌ این پیشرفت باشد و اطلاعات بیشتر درباره‌ ترنس‌ها می‌تواند به شکل موثری تعصب نسبت به این افراد را کاهش دهد.

در نهایت هر فردی می‌تواند آزادانه تصمیم بگیرد که با چه کسی سر قرار برود یا به چه کسانی علاقه‌مند باشد، و بدین ترتیب تحقیقات ما قصد ندارد تا به شما بگوید که با چه کسانی باید دوست شوید یا دوستی با آن‌ها را در نظر بگیرید.

همچنین درک این موضوع که افراد ترنس تا چه حد از عرصه‌ی دوست‌یابی حذف شده‌اند می‌تواند به عنوان نشانه‌ای از اینکه جامعه در چه جایگاهی از پذیرش افراد ترنس قرار دارد کمک کند.

همانطور که جامعه‌شناسان روابط  بین افراد از نژاد‌های مختلف را مقیاسی برای میزان پذیرش اقلیت‌های نژادی از طرف جامعه قرار داده‌اند، نوسانات آینده در زمینه‌ پذیرش افراد با جنسیت غیردوگانه و ترنس در روابط عاطفی هم می‌تواند روشنگر پیشرفت یا عدم تغییر شرایط این گروه در جامعه باشد.

در آخر، اینکه  برای تنوع هویت‌های جنسیتی در محل‌های کار، مدارس، دست‌‌شویی‌ها و مکان‌های عمومی جا باز کنیم یک بحث است، اما این موضوع که خانواده‌ها و روابط عاشقانه خود را شامل تنوع جنسیتی کنیم، مقوله دیگریست. در نهایت، این تحقیق بر پیامدهای تعصبات مشترک اجتماعی که بر دوستان، شرکای جنسی و عاطفی، افراد خانواده و همکاران ما در زندگی روزمره تاثیر می‌گذارد، تاکید می‌کند.

———————————————————————————————————————————

*یادداشت: همان‌جنسیتی به فردی گفته می‌شود که جنسیت کنونی او با جنسیتی که با آن متولد شده هم‌خوانی دارد، در حالی که ترنس به کسی گفته می‌شود که هویت جنسیتی او با جنسیتی که با آن متولد شده، تفاوت دارد.